Η “ακαρεοκτονία” αναφέρεται στη χρήση ουσιών ή μεθόδων για τον έλεγχο και την εξόντωση των ακάρεων. Οι ακάρεοι είναι μικρά αραχνοειδή ζώα που συναντώνται σε διάφορα περιβάλλοντα και μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα σε διάφορους τομείς, όπως η γεωργία, η κτηνοτροφία, η υγεία και η διατήρηση των τροφίμων.

Η ακαρεοκτονία περιλαμβάνει τη χρήση ειδικών εντομοκτόνων ή ακαρεοκτόνων προϊόντων για τον έλεγχο της αύξησης των ακάρεων και τη μείωση των επιπτώσεών τους σε καλλιέργειες, ζώα, άνθρωπους ή άλλα περιβαλλοντικά στοιχεία.

Τα άκαρια, μέλη των αραχνοειδών, είναι μικρά οργανισμάτα που ανήκουν στην κατηγορία των αρθρόποδων. Μπορούν να είναι χρήσιμα ως αρπακτικά, ζωοπαράσιτα, φυτοφάγα ή σαπροφάγα. Είναι πολύ μικρά, και ενώ το τσιμπούρι φαίνεται εύκολα, ένα άκαρι είναι συνήθως δύσκολο να εντοπιστεί με γυμνό μάτι.

Υπάρχουν περίπου 48.200 είδη ακαρέων, ζώντα σε διάφορα περιβάλλοντα, από έδαφος και θάλασσα έως κρύα και θερμά μέρη. Εκτιμάται πως εμφανίστηκαν πριν από 400 εκατομμύρια χρόνια, και σήμερα επιβιώνει μόνο το 5% των ειδών που έχουν ποτέ εμφανιστεί.

Τα ακάρεα διαφέρουν από άλλα αραχνοειδή, καθώς δεν έχουν εντομές που να χωρίζουν τον κεφαλοθώρακα από το οπισθόσωμα. Το ενήλικο άκαρι έχει συνήθως 4 ζεύγη πόδια. Ορισμένα μπορούν να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις, όπως αλλεργική ρινίτιδα και έκζεμα.

Ένα διαδεδομένο άκαρι που προκαλεί ασθένεια είναι το άκαρι της ψώρας. Επιδρά στο δέρμα, προκαλώντας εκτεταμένες βλάβες. Πολλά ακάρεα μπορούν να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις, ενώ τα ακάρεα της σκόνης θεωρούνται ένα από τα χειρότερα αλλεργιογόνα. Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει την αποφυγή και τον καθαρισμό του περιβάλλοντος, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί ιατρική παρέμβαση.